کتاب شرح لمعات اثر امیر عبدالله برزش آبادی با ترجمه اکبر ثبوت است ؛ شیخ فخرالدین ابراهیم بن بزرگمهر همدانی متخلص به عراقی از عرفا و ادبای بزرگ ایران است و آثار منظوم و منثوری دارد که همواره مورد استفاده صاحبدلان و ارباب معرفت بوده است؛ یکی از آن جمله «رساله لمعات» در 28 لمعه در مراتب عشق است. بر این دفتر کسانی چون جامی و صائن‌الدین علی ترکه شروحی نوشتند و نیز صاحب این کتاب امیر شهاب‌الدین عبدالله برزش‌آبادی نیز بر این کتاب شرح نوشت. او این شرح را به سال 864 هجری تألیف کرده است. آنچه در این اثر برزش‌آبادی مشهود است، تأثیرپذیری از عرفان عاشقانه احمد غزالی و عراقی و نیز عرفان نظری ابن عربی و شارحان اوست.